Czytaj więcej
Światło dla kapłanów całego świata – o. Maksymilian Maria Kolbe
Poniżej prezentujemy artykuł autorstwa Ryszarda Mozgola, który ukazał się w 69 (2/2005) numerze Zawsze Wierni.
Maksymilian Maria Kolbe był świętym Mszy Wszechczasów. „Swym skupieniem wprost przykuwał do siebie oczy całej zakonnej braci. Wymawianie słów, ruchy, wyraz oczu, to wszystko mówiło, że ten człowiek żyje obecnością Boga przy ołtarzu.”
Stara Msza była doskonałą glebą, z której bujnie wyrastało rozłożyste drzewo chrześcijańskiej świętości. Wszystkie cnoty naturalne człowieka znajdowały w Mszy Wszechczasów czynnik niezbędny do wyniesienia ponad poziom światowego błota i pyłu. Dziś tego czynnika brakuje, dlatego też pośród ciemności współczesnego świata nie sposób zauważyć jaśniejących pochodni świętości. Nowa Msza może rodzić aktywistów, działaczy, społeczników, specjalistów od usuwania błota i zamiatania pyłu, jednak nie jest skutecznym środkiem do osiągnięcia świętości – czyli nadprzyrodzoności życia. „Łaska Boska jest do zbawienia koniecznie potrzebna”. Msza św. Wszechczasów była widomym znakiem łaski samego Pana Boga – autostradą do nieba. Jednym ze świętych, których życie nierozerwalnie związane było ze sprawowaniem Najświętszej Ofiary Mszy, których poprzez świątobliwe życie ofiara ta wyniosła ona na ołtarze, był o. Maksymilian Maria Kolbe.
Czytaj więcej
I czwartek miesiąca – Modlitwa za kapłanów przez zasługi świętych
Modlitwa za kapłanów przez zasługi świętych
O Jezu! ukochany Oblubieńcze duszy mojej, jakże gorąco pragnę, abyś dotknął skuteczną łaską Twoją serca namaszczonych sług twoich! Powiedz jakiej ofiary za nich żądasz ode mnie, a gotów(a) Ci ją jestem złożyć w każdej chwili! Dziś ofiaruję Ci za nich wszystką przenajświętszą Krew Twoją, wylaną tak przy obrzezaniu, jako i podczas modlitwy Twej w Ogrojcu i przez cały czas męki, aż do śmierci Twojej. Ofiaruję Ci za nich, o Słowo Wcielone, Jezu mój, miłość Twoją najtkliwszą ku Matce Twojej i wzajemną Jej miłość ku Tobie wraz ze wszystkimi zasługami i przywilejami Tej przeczystej Dziewicy.
Czytaj więcej
Nowi kapłani WMzK
Z wielką radością dzielimy się informacją iż dwóch nowych kapłanów posługujących w Polsce przystąpiło do Wspólnoty Modlitwy za Kapłanów, przez co liczba księży Wspólnoty w Polsce wzrosła do 9, a łączna liczba księży we wszystkich krajach do 45. Jest to piękny prezent Syna Bożego z okazji swoich urodzin, a dla nas zapowiedź błogosławieństw na nadchodzący Rok Pański 2020.
Przy tej okazji pragniemy życzyć wszystkim Członkom Wspólnoty jak i pozostałym Czytelnikom wiecznego zbawienia i pomyślności duchowej na tej ziemi przez pośrednictwo Dzieciątka Jezus i Jego Niepokalanej Matki!
Biały mundur i czarna sutanna
Poniżej prezentujemy bardzo interesującą historię nawrócenia z prawosławia na katolicyzm Aleksandra Michajłowicza księcia Wołkońskiego. Artykuł autorstwa pp. Małgorzaty i Ryszarda Mozgolów ukazał się na łamach 39 (2/2001) numeru Zawsze Wierni. Czytaj więcej
14 listopada – św. Jozafata Kuncewicza
Prawda, że dobry jest pokój publiczny, ale ten, który zostawił nam Chrystus, nie zaś ów pokój, o którym powiedział: Nie przyszedłem puszczać pokój, ale miecz (Mt 10, 34). Co za społeczność może być światłości z ciemnościami? Jaka zgoda między Chrystusem a Belialem? Między katolikami a synami schizmy i herezji? Między kościołami katolickimi a bluźnierstwami schizmatyków? Co za pokój będzie, gdy obrazą Bożą poczyniony?
– św. Jozafat Kuncewicz OSBM
Z okazji zbliżającego się święta wielkiego biskupa i męczennika za wiarę i jedność ze Stolicą Apostolską w Rzymie, Jozafata Kuncewicza, pragniemy przypomnieć jego życiorys autorstwa p. Szymona Wilka, który ukazał się na łamach 39 (2/2001) numeru Zawsze Wierni.
Skarb kapłaństwa trzeba zawsze okupić wieloma wyrzeczeniami
Serdecznie polecamy lekturę książki Szaniec Boży. Heroizm w cieniu gilotyny autorstwa Wilhelma Huenermanna. Bardzo zachęcająca jest recenzja tej książki, która ukazała się w 52 (3/2003) numerze Zawsze Wierni, ponieważ zwraca uwagę na istotę barwnej historii głównego bohatera, ks. Piotra Coudrin’a, tzn. na kapłaństwo, które trzeba zawsze okupić wieloma ofiarami.
Ojciec Pio przeciwnikiem posoborowej reformy liturgii
Ojciec Pius z Pietrelciny OFMCap, powszechnie znany jako o. Pio, jest wyjątkowym wzorem świętości dla wszystkich kapłanów. Szczególnie pożerająca go „gorliwość o dom Boży” oraz duch ofiarnika i żertwy przy ołtarzu zasługują na uwagę i naśladowanie. Warto przypomnieć sobie jego stosunek do reform przyniesionych przez II Sobór Watykański. Polecamy lekturę artykułu autorstwa o. Jana OFMCap z klasztoru Ojców Kapucynów św. Franciszka w Morgon we Francji, którego tłumaczenie ukazało się w 28 (3/1999) numerze Zawsze Wierni.